Was du geschlagen, zu Gott wird es dich tragen!
(Quae personuisti ducent te ad Deum!)— Gustavus Mahler, Symphonia secunda
Ita Delphorum oraculum ‘γνῶθι σαυτόν (nosce te ipsum)’, ego ipse sum interpres ad reflectere mundum mihi. Quod possimus sublimare istud reflexum spectaclum ideam, hoc homines habent magnam proprietatem quam alia animalia non habent. Ergo repraesentare istam ideam nescio quid est officium quod datus modo hominibus est, et nihil aliud argumentum pro existentia hominis. Aliqua demonstratum in hoc sunt magnum mundi omne qui prehendo et id essentia, omnes veritas fundamentalis.
Causae scribendi hunc situm lingua Latina sunt sequentia. Prima est hanc linguam habere ordinatas grammaticam et expressionem. Quod arcet deformitates linguae distorquere affirmationes me, et permittit me exprimere mei cogitationis eventum subtiliter. Vice versa, mei cogitatio ipsa fiet illustris magis et magis logica lingua Latina. secunda est hanc linguam esse classica. Videlicet cum haec lingua non mutatus sit ab hominibus praesentibus, possum servare scripta longe. Haec duae beneficia linguae Latinae sustinebunt propositam sententiam mei formae mundissimae, et formae quae potest tolerare flumen tempi.
Fructus conatui spiritus cum intellectu pauciores eo laboribus. Sed mea philosophia fundata veritate certe vivet trans tempora et perpetuabitur ad posteritatem remotam temptatione in hoc situ. Itaque, coeperimus inquirendum veritatem.
Nagoia, mense Junio MMXV